Opening poem to Elmallah, Bouk 6

A Strobe Lite on Erthahz Werld

A man migraten tu a land, fownd dry dust.
He tilld with grate laber.
A lush garden bloomz.

An eegel bilt a nest in a windee krag
And hatcht an eg.
She fed her yung and raezd it,
And kast it frum the nest.
She kot it and kast it aggen.
Her yung iz made tu sore.

A man tosst and ternz a fitful sleep.
He woud wake but be unnabel to rize.
He woud dreem ov being awwake.
He woud dreem a sereez ov awwakeneengz
In eech, surprize! He iz not alreddee awwake.
The werldz swam, hiz dreemz,
En-dimmenshenz ov illuzhen awoven.

A yung liyon livd a grate plennatude.
Frum hiz abunden he enterd a nu land
A subdu it tu hiz rule.
A wield plase, fule ov kunneeng.
Deseet, vermen, hunger.
Kan a liyon streng prevael in such?